Η CHORUS, 19 & 20 Οκτωβρίου παρουσιάζει τη θεατρική παράσταση «Άμισθος Φύλακας».

Σε μια εποχή ραγδαίων αλλαγών, όπου νέες συνήθειες και αξίες αναδύονται με πρωτοφανή ρυθμό, η συλλογική μας μνήμη -η ίδια η ουσία που μας συνδέει με το παρελθόν, μεταξύ μας, και με την κοινή μας ανθρωπιά- αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να ξεθωριάσει.

Σε αυτή τη βιαστική πορεία προς την πρόοδο, μήπως έχουμε κόψει τα νήματα που μας συνδέουν με τις βαθύτερες αλήθειες της ύπαρξής μας; Ζούμε πραγματικά πιο ολοκληρωμένα ή απλώς πιο γρήγορα;

Καθώς γινόμαστε μάρτυρες ενός βαθύτατου μετασχηματισμού της σύγχρονης κοινωνίας, καθίσταται απαραίτητο να σταθούμε και να προβληματιστούμε σχετικά με τις κρυφές αφηγήσεις που έχουν διαμορφώσει αθόρυβα τις κοινότητές μας, και τις φωνές που έχουν από καιρό περιθωριοποιηθεί ή αποσιωπηθεί.

Το Pariahs είναι ένα διεπιστημονικό και δημιουργικό έργο, που εμβαθύνει στις ζωές και τις παρακαταθήκες ατόμων που, λόγω της διαφορετικότητάς τους -είτε στη σκέψη, είτε στη συμπεριφορά, είτε στην ταυτότητα- βρίσκονταν στο περιθώριο της κοινωνίας, συχνά περιφρονημένοι ή απαξιωμένοι. Αυτοί οι «παρίες» συνέβαλαν, με τους δικούς τους αθέλητους τρόπους, στη διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης και, κατ’ επέκταση, στην κοινωνικοπολιτισμική εξέλιξη των κοινοτήτων τους.

Υλοποιείται στην Σλοβενία, την Γαλλία την Αρμενία και την Ελλάδα και σε κάθε τόπο καλλιτέχνες και μέλη της κοινότητας συνεργάστηκαν, αναδύοντας ξεχασμένες ιστορίες που αποκαλύπτουν την «ανήσυχη συνείδηση» της εποχής τους και παρουσιάζοντάς τες μέσω καλλιτεχνικών έργων.

Εμείς εδώ, στην Ελευσίνα, παρουσιάζουμε την θεατρική παράσταση «Άμισθος Φύλακας» η οποία εμπνέεται και εστιάζει στον Παναγιώτη Φαρμάκη. Το έργο αυτό, είναι ένα κάλεσμα για επανασύνδεση με τις ανείπωτες ιστορίες και μνήμες που βρίσκονται θαμμένες στον ιστό του συλλογικού μας παρελθόντος.

«Άμισθος Φύλακας» 19 & 20 Οκτωβρίου, στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, Αποθήκη 3
Ώρα προσέλευσης κοινού: 20:30
Ώρα έναρξης: 21:00

Φωτογραφικό υλικό εδώ
Βίντεο ολόκληρης της παράστασης εδώ
Σύντομο βίντεο (4’30”) εδώ

Προερχόμενη από τον όρο που χρησιμοποιείται στην Ινδία για τους τελετουργικούς τυμπανιστές μιας κατώτερης κάστας (paṟaiyaṉ), η έννοια του «παρία» αναφέρεται σε άτομα των οποίων η ύπαρξη αμφισβητεί τις ζώνες άνεσης της κοινωνίας, αναγκάζοντας σε επανεξέταση του τι εκτιμάται και τι μνημονεύεται.

Αντλώντας έμπνευση από τις παραστατικές τέχνες, τη μουσική, τις εικαστικές τέχνες, τη λογοτεχνία και τον χορό – το έργο αυτό ενώνει τέσσερις πολιτιστικούς οργανισμούς από την Αρμενία, την Ελλάδα, την Σλοβενία και την Γαλλία. Κατά τη διάρκεια ενός διετούς ταξιδιού δημιουργικής εξερεύνησης, καλλιτεχνικής κινητικότητας και συμμετοχικών δράσεων με την κοινότητα, το έργο επιδιώκει να ανασύρει και να δώσει φωνή στη συλλογική μνήμη της κάθε κοινότητας, εστιάζοντας στην έννοια του «περιθωρίου» καθώς και σε άτομα των οποίων οι παραγνωρισμένες ζωές έχουν σμιλέψει την τοπική, εθνική και ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Με γνώμονα την άποψη πως η μνήμη δεν είναι μια στατική αποθήκη του παρελθόντος, αλλά μια ζωντανή, δυναμική πηγή που αλληλεπιδρά με την καθημερινή μας ζωή, το έργο αυτό ενθαρρύνει τις τοπικές κοινότητες να συμμετάσχουν σε έναν διάλογο μοιράζοντας τις προσωπικές τους ιστορίες. Όπως αναφέρει ο M. Prutsch, «η ιστορική μνήμη είναι… κάτι που διαμορφώνει τη μνήμη» με την αναζήτηση της αντικειμενικής αλήθειας να προέρχεται από μια εξωτερική προοπτική. Ωστόσο, αυτή η αλήθεια είναι συχνά αμφισβητούμενη και πολύπλευρη.

Έτσι, η μνήμη γίνεται ένας κοινός χώρος – ένας συλλογικός καμβάς – όπου προσωπικές, τοπικές και ιστορικές αφηγήσεις διασταυρώνονται και αναδιαμορφώνονται μεταξύ τους.

Το έργο ξεκίνησε στην Ελευσίνα, με πηγή έμπνευσης το σκηνικό του υποβλητικού ντοκιμαντέρ του Φίλιππου Κουτσάφτη «Αγέλαστος Πέτρα» (2000), το οποίο αποτυπώνει με οδυνηρό τρόπο τη ζωή του Παναγιώτη Φαρμάκη, μιας περιθωριοποιημένης προσωπικότητας που έζησε στην Ελευσίνα και στις γύρω περιοχές, και του οποίου η μη αναγνωρισμένη συλλογή αρχαιολογικών ευρημάτων συνέβαλε, μακροπρόθεσμα, στην πολιτισμική ταυτότητα της σημερινής Ελευσίνας.

Όπως και ο Φαρμάκης, αμέτρητοι άλλοι παρίες σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης έχουν συμβάλει, συχνά αόρατα, στη διαμόρφωση της ιστορικής συνείδησης των πόλεών τους.

Από την Ελευσίνα, το έργο ταξίδεψε στην πρωτεύουσα της Αρμενίας, Yerevan, και την επαρχιακή πόλη Ayntab, στο πολιτιστικό σταυροδρόμι της Σλοβενίας -το Maribor, και το πρώην οχυρωμένο χωριό Mont-Dauphin, στην Γαλλία.

Εκφράζοντας αυτές τις ανείπωτες μνήμες μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας, το έργο «Pariahs» όχι μόνο αναζωογόνησε τη συλλογική μας συνείδηση, αλλά και προκάλεσε ένα βαθύτερο προβληματισμό σχετικά με την έννοια του «περιθωρίου» στη σημερινή κοινωνία.

Είμαστε οι άνθρωποι ακόμα ικανοί να αναγνωρίζουμε εκείνους που, με την ίδια τους την ύπαρξη, μας προκαλούν να σκεφτούμε, να αισθανθούμε και να δράσουμε βαθύτερα;

Μπορούν οι σύγχρονοι παρίες να γίνουν καταλύτες ουσιαστικής αλλαγής, όπως οι ιστορικοί τους ομόλογοι, οι οποίοι, παρά την περιθωριοποιημένη θέση τους, συνέβαλαν στη σφυρηλάτηση της ηθικής και πολιτιστικής ζωτικότητας των κοινοτήτων τους;

Στόχος του έργου ήταν να δημιουργήσει μια νέα μεθοδολογία που θα αξιοποιούσε καλλιτεχνικές πρακτικές για να αποκαλύψει ανείπωτες ιστορίες και κομμάτια της συλλογικής μνήμης που παρέμεναν σιωπηλά.

Με τον τρόπο αυτό, προώθησε ένα νέο δίκτυο διακρατικής συνεργασίας – ένα δίκτυο που βασίζεται σε μια κοινή δέσμευση για τη διερεύνηση των περιπλοκών της ταυτότητας, της μνήμης και του ανήκειν σε διαφορετικά πολιτιστικά τοπία.

Περισσότερα εδώ: pariahs.eu

Καλλιτεχνικές δημιουργίες στην Γαλλία, Αρμενία και Σλοβενία

• Γαλλία

Τον Αύγουστο, η Ascen-Danse ζωντάνεψε θαμμένες αφηγήσεις συλλογικής μνήμης μέσω σύγχρονου χορού στο Mont-Dauphin της Γαλλίας. Η παράσταση τίμησε τις εξαιρετικές ιστορίες και τους ανθρώπους που τις διαμόρφωσαν, εξερευνώντας τη βαθιά επίδραση της συλλογικής μνήμης στην τοπική κοινότητα.

Η μουσική σύνθεση του David Bonnefoux περιλάμβανε παραδοσιακά αρμένικα όργανα, προσδίδοντας στην παράσταση πολιτιστικό βάθος και αντήχηση. Τα κοστούμια, φτιαγμένα με δαντέλα, απέδωσαν φόρο τιμής στις Αρμένισσες δαντελοπλέκτριες, συμβολίζοντας τα νήματα της μνήμης που συνδέουν το παρελθόν με το παρόν.

Η παράσταση υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του 3ήμερου φεστιβάλ χορού Vertical’été στο Mont-Dauphin, και ενσωμάτωσε ευρήματα της έρευνας του έργου Pariahs, διαμορφώνοντας ένα έργο που συνδυάζει την τέχνη με την ιστορική μνήμη.

Χορογράφοι: Lisie Philip και Isabelle Bazin Mazuel
Μουσική Σύνθεση: David Bonnefoux, Ashot Amanucharyan
Kamantcha: Armen Zargaryan
Μουσική παραγωγή (Αρμενία): Davit Stepanyan
Κοστούμια: Hélène Marechalle

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, 2 Αυγούστου, στη Fontaine des Quatre Coins, με διάρκεια 45 λεπτά, και μάγεψε το κοινό με το βάθος και την έντασή της.

Το φεστιβάλ φιλοξένησε επίσης την έκθεση #Pariahs στον Ιστορικό Κήπο, ένα χώρο αφιερωμένο στις διεθνείς καλλιτεχνικές προσεγγίσεις του προγράμματος, τις κοινές ιστορίες και τις ανακαλύψεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της ερευνητικής περιόδου.

Δείτε το βίντεο της παράστασης:

• Σλοβενία

Στις 15 Ιουνίου 2024, η Jasa στη Σλοβενία παρουσίασε μια μοναδική λογοτεχνική εκδήλωση στο πλαίσιο του προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη, #Pariahs. Η εκδήλωση έφερε σε επαφή την τοπική κοινότητα, μέλη και φίλους της Jasa, καθώς και καλλιτέχνες, στον αμπελώνα-οικία της Jasa, ο οποίος έχει μετατραπεί σε χώρο καλλιτεχνικής διαμονής.

Οι συζητήσεις ανέδειξαν τη σημασία του έργου Pariahs και την ιστορική μνήμη, ενώ διαβάστηκαν φωναχτά αποσπάσματα από το επερχόμενο βιβλίο του Jasa «Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς παρίες;». Η εκδήλωση επιβεβαίωσε ότι το θέμα των περιθωριοποιημένων ατόμων φέρνει κοντά διαφορετικές ομάδες ανθρώπων και ότι η τέχνη έχει την απίστευτη δύναμη να μας ενώνει όλ@.

Διαβάστε την ψηφιακή έκδοση του εικονογραφημένου βιβλίου τους που εμπνεύστηκε από όλες τις ιστορίες της κοινότητας εδώ!

Mπορείτε επίσης να ακούσετε αφηγήσεις από το βιβλίο, μία για κάθε χώρα, εδώ:

• Αρμενία

Ένα αξέχαστο ταξίδι τέχνης και αφήγησης έφτασε στο τέλος του! Το Today Art Initiative παρουσίασε περήφανα μια εικαστική έκθεση, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού έργου «Pariahs», σηματοδοτώντας την τέταρτη -και τελευταία- εκδήλωση αυτής της σειράς παρουσιάσεων.

Υπό την επιμέλεια της Lilit Stepanyan, η έκθεση περιλάμβανε έργα εικαστικής τέχνγς, δαντέλα και κέντημα, ηχητικές εγκαταστάσεις, αρχειακό υλικό και μια ζωντανή ηχητική περφόρμανς. Οι καλλιτέχνες αντλούν έμπνευση από αφηγήσεις για την τέχνη της χειροτεχνίας και τη μετανάστευση, που μοιράστηκαν μέλη της κοινότητας της Αρμενίας, κατά τη διάρκεια συμμετοχικών εκδηλώσεων.

Μέσα από το έργο ταλαντούχων καλλιτεχνών, η έκθεση έφερε στο φως κρυμμένες ιστορίες και συλλογικές μνήμες, δείχνοντας τη βαθιά ικανότητα της τέχνης να γεφυρώνει πολιτισμούς και να διατηρεί την πολιτιστική κληρονομιά.

Καλλιτέχνες: Alexey Manukyan, Armine Atoyan, Anush Ghukasyan, Anton Khlabov, Gohar Sargsyan, Inna Kulupaeva, Lilit Stepanyan και Lizzy Vartanian.

Περφόρμανς από τους Vardan Harutyunan και Anahit Isunts. Δείτε περισσότερα εδώ!